Garðabrúða við kvíða og svefntruflunum

Notkun garðabrúðu (Valeriana officinalis) má rekja allt aftur til 5. aldar fyrir Krist þegar fylgjendur Hippókratesar notuðu jurtina við því sem kallaðist ,,móðursýki”. Til eru heimildir um notkun garðabrúðu við svefnleysi á annarri öld eftir Krist. Á miðöldum var jurtin notuð við margvíslegum kvillum svo sem bakverkjum, hósta, augnkvillum og jafnvel plágunni. Garðabrúða hefur róandi, verkjastillandi, svæfandi, verk- og vindeyðandi og krampaeyðandi áhrif. Jarðstöngull og rót jurtarinnar eru þeir hlutar sem eru nýttir til lyfjagerðar.

Klínískar rannsóknir

Áhrif garðabrúðu á svefnraskanir og svefnmynstur hafa verið töluvert rannsökuð. Erfitt er að túlka með afgerandi hætti niðurstöður rannsóknanna því þær hafa notað mismunandi lyfjablöndur og skammtastærðir auk þess sem sumar þeirra nota heilbrigða einstaklinga en aðrar fólk með svefnraskanir. Þó hafa flestar rannsóknirnar sýnt fram á róandi áhrif lyfjablöndu með virkum efnum garðabrúðu þegar hún er borin saman við lyfleysu (placebo). Eiga þær niðurstöður bæði við huglægt mat einstaklinga og hlutlægar mælingar á svefnmynstrum.

Garðabrúða er fáanleg á Íslandi undir heitinu Sefitude en það er viðurkennt jurtalyf unnið úr rót garðabrúðu og er ætlað til að draga úr vægum kvíða og svefntruflunum.